Χαλασιά μου (Παραδοσιακό Ηπείρου)

Δω στα λιανοχορταρούδια (Παραδοσιακό Θράκης)

Ωδή στο Γεώργιο Καραϊσκάκη (Διονύσης Σαββόπουλος)

Eyes misted with tears (Lyrics & Music by Georgios Pitselis)

Taking off (Lyrics & Music by Georgios Pitselis)

Όμορφη πόλη (Γιάννης Θεοδωράκης, Μίκης Θεοδωράκης)

Noble Dame -  Περιμπανού   (Raining pleasure, Μάνος Χατζιδάκις,  Νίκος Γκάτσος)  

While your lips are still red (Lyrics & Music by Nightwish)

Αφιέρωμα (ύμνος) για τα 80 χρόνια του ΠαΠει (Γεώργιος Πιτσέλης)

Ένα κόκκινο σημάδι (Ευγένιος Αρανίτσης, Γιάννης Σπάθας)

Θαλασσάκι μου (Παραδοσιακό Νησιώτικο)

Η ζωγραφιά (Δημήτρης Γκόγκος - Μπαγιαντέρας)

Μαυροθαλασσίτισα (Γεώργιος Δροσίνης, Λευτέρης Μέρος)

Ξενιτεμένο μου πουλί (Γιώργος Αρμένης, Χρήστος Λεοντής)

Μήλο μου κόκκινο (Παραδοσιακό Μακεδονίας)

Αφιέρωμα για τα 80 χρόνια του Πανεπιστημίου Πειραιώς

Ακούστε τον ύμνο του Πανεπιστημίου Πειραιώς

(στίχοι-μουσική Γεώργιος Πιτσέλης)

 Αγέρα Πασαλιμανιού, μου γέμισες τα στήθια,

μου πρόσφερες ανεμελιά, μια ζάλη λιμανίσια.

Πως μπόραγες να μην το δεις σαν φάρος που πλανιέται

στους πρόποδες του Αηλιά,  στου  λιμανιού  τα  μέρη.

Αυτός ο χώρος δεν έχει μόνο φοιτητές, δασκάλους και θρανία,

έχει του ονείρου ποιητές, λόγιους και βιβλία.

Αυτός ο χώρος δεν έχει μόνο ερευνητές, κομπιούτερ και γραφεία,

έχει το πάθος στις καρδιές και σ' άλλα μεγαλεία.

Ποιος θα τόχε φανταστεί τ’ όνειρο που  'χε η αρετή

να ξημερώσει, να διαβεί το δρόμο που είχε χαραχθεί.  

Ποιος θα μπορούσε να το πει, τι τόλμη  είχε η αρετή

το μονοπάτι   να διαβεί και τ’ όνειρο να μην χαθεί.

Βλέπεις εκείνα τα παιδιά, για μάθηση διψάνε,

άλλοτε παίζουνε χαρτιά, καπνίζουν, συζητάνε.

Κάποιες φορές φιλοσοφούν, στα μάτια σε κοιτάνε

και άλλοτε ερωτεύονται,  γκρινιάζουν και γελάν.

Αυτός ο χώρος δεν έχει μόνο φοιτητές, δασκάλους, γραμματείες,

έχει ένα πάθος στις γιορτές, κοπάνες,  απεργίες.

Με τόνα πόδι στο βουνό  και τ’ άλλο στην αιγιάλη

η Δύση γνέφει  Ανατολή  και το ΠΑΠΕΙ λιμάνι.

Ποιος θα το 'χε φανταστεί τ’ όνειρο που  'χε η αρετή

να ξημερώσει, να διαβεί το δρόμο που είχε χαραχθεί.

Ποιος θα μπορούσε να το πει, τι τόλμη   είχε η αρετή

το μονοπάτι   να διαβεί και τ’ όνειρο να μην χαθεί.

Ποιος θα μπορούσε να το πει, για όλα φταίει   το ΠΑΠΕΙ  

με τις φτερούγες του ανοιχτές πετάει στα ύψη θες δεν θες.

• Θράκη: Ζωναράδικο (Τα λιανοχορταρούδια, Στο χωρίον μεταξάδες), Μπαϊντούσκα, Συγκαθιστό (Βασίλεψεν αυγερινός).
• Μακεδονία: Μήλο μου κόκκινο, Ωπωπω Μαρία, Έντεκα, ΡαΊκο, Γκάιντα
• Θεσσαλία: Μπεράτι με γυρίσματα, Καραγκούνα, Κλειστός, Τσάμικο (Το Βελούχι), Συρτό στα 3 (Ο δυόσμος κι ο βασιλικός).
• Ήπειρος: Πωγωνίσιο (π.χ. Στης πικροδάφνης τον ανθό, Ξενιτεμένο μου πουλί), Ζαγορίσιο (Καπέσοβο, Άσπρα μου πουλιά), Τα κλάματα, Ξύπνα περδικομάτα μου κ.α.
• Ρούμελη και Μωριάς: Καλαματιανά (Μου παρήγγειλε το αηδόνι, Ας παν να δουν τα μάτια μου), Καγκέλια (Να' χα νεράτζι, Μη με στέλνεις μάνα στην Αμερική), Τσάμικα (Συννέφιασε ο Παρνασσός, ο Ήλιος, Ιτιά κλπ), Καβοντορίτικος (Από Εύβοια).
• Κυκλάδες: Συρτό (Νάξο με τα ψηλά βουνά, Να σ' αγαπώ ηντα θελά, πάντα με κάνεις να πονώ), Μπάλος, Βλάχα Νάξου.
• Β.Α. Αιγαίο: Ικαριώτικος, Τα Ξύλα, Πάτμα.
• Μ. Ασία: Καρσιλαμάς, Απτάλικο, Πολίτικο συρτό.